برای گزارش دادن معاونت علمی و آموزشی ایرنا از پایگاه اطلاع رس، Sci Tech Dailyمحققان ژاپنی راهی برای استفاده از پوست مهندسی بافت روی ربات های انسان نما ابداع کرده اند که باعث بهبود حرکت، خوددرم، و قابلیت های حسی این ربات ها می شود. این روش شامل ایجاد سوراخ ها یا سوراخ هایی است که باعث می شود پوست بهتر ب،بد و با قطعات مک،کی ربات حرکت کند و تاثیر زیادی بر تحقیقات پزشکی، آزمایش لوازم آرایشی و ساخت ربات های طبیعی تر داشته باشد.
پیشرفت در سیستم های "بیوهیبرید".
این تحقیق توسط پروفسور هدایت می شود شوجی تاکوچی این کار توسط دانشگاه توکیو، یکی از شرکت های پیشرو در زمینه بیوروباتیک هیب، انجام شد. آزمایشگاه او، Biohybrid Systems Lab، ربات های پیاده روی کوچکی را با استفاده از بافت ماهیچه ای بیولوژیکی، گوشت رشد یافته در آزمایشگاه و چاپ سه بعدی، پوست مهندسی شده قابل تعمیر و غیره ساخته است. در طول تحقیقات مربوط به این موارد، تاکوچی به ایده توسعه بیشتر ایده پوست رباتیک برای بهبود ویژگی ها و قابلیت های آن رسید.
وی گفت: با تقلید از ساختار رباط های انسان و استفاده از سوراخ های V شکل در مواد جامد راهی برای ،باندن پوست به ساختارهای پیچیده پیدا کردیم. خاصیت ارتجاعی طبیعی پوست و این روش ،بندگی قوی؛ این بدان م،است که پوست می تواند با اجزای مک،کی ربات بدون پارگی حرکت کند.
فناوری نوآورانه ،باندن چرم
روش های قبلی ،باندن بافت پوست به سطوح سخت شامل استفاده از ابزار است. مانند قلاب ها یا گیره های کوچک بود، اما این نوع سطوحی را که می توانستند پوشش پوست را دریافت کنند، محدود می کرد. همچنین در هنگام حرکت باعث آسیب می شود. اما با مهندسی دقیق سوراخ های کوچک، می توان چرم را به هر شکل سطحی ،باند یا ،باند. تکنیک مورد استفاده این محققان استفاده از ژل کلاژن مخصوص برای ،باندن پوست است.
تاکوچی خاطرنشان کرد: «دست زدن به بافت های بیولوژیکی نرم و مرطوب در طول فرآیند تولید بسیار دشوارتر از آن چیزی است که مردم فکر می کنند. به ،وان مثال، اگر عقیمی حفظ نشود، باکتری می تواند وارد شود و کل بافت از بین می رود. اما اکنون که ما قادر به انجام این کار هستیم، پوست زنده می تواند مجموعه ای از قابلیت های جدید را برای روبات ها به ارمغان بیاورد. خود درم، یک تجارت بزرگ است. برخی از مواد بر اساس مواد شیمیایی تولید می شوند که خود را ترمیم می کنند. اما به محرک هایی مانند گرما یا فشار نیاز دارد. پوست بیولوژیکی پارگی های کوچک را درست مانند پوست ما ترمیم می کند و می توان اعصاب پوست را برای حس ، و سایر عملکردها اضافه کرد.
جلوه ها و ارتقاء های آینده
اما این تحقیق فقط برای اثبات یک نکته انجام نشده است. Takeuchi و آزمایشگاه او هدفی را برای این برنامه در ذهن دارند که می تواند در بسیاری از زمینه های تحقیقات پزشکی کمک کند. ایده "ارگان روی یک تراشه" به ویژه جدید نیست و در مواردی مانند تولید دارو کاربرد دارد. اما چیزی مانند "صورت روی تراشه" می تواند برای تحقیقات در مورد پیری پوست، لوازم آرایشی، جراحی، جراحی پ،تیک و موارد دیگر مفید باشد. همچنین، اگر بتوان حسگرها را یکپارچه کرد، ربات ها ممکن است آگاهی محیطی بهتری داشته باشند و قابلیت های تعاملی آنها بهبود یابد.