به گزارش اداره علوم و آموزش ایرنا از سایت نفوذ روح (اینجا روح است) اگر افراد در دوران کودکی محبت کمتری دریافت کنند، ممکن است سبک دلبستگی اجتنابی، استقلال بیش از حد، تمایل به انجام رفتارهای مردم پسند یا ترس از تعهد ایجاد کنند. اما خبر خوب این است که همه این ویژگی ها را می توان مدیریت، درمان کرد و در نهایت در گذشته رها کرد. البته این امر مست،م تلاش است. اولین قدم این است که مردم بفهمند دوران کودکی آنها چه تأثیری بر آنها داشته است.
افرادی که در دوران کودکی محبت چند، دریافت نمی کنند معمولاً در بزرگسالی ویژگی های زیر را نشان می دهند:
1. استقلال زیاد. از جمله مواردی که حاکی از برآورده نشدن نیازهای انسان در کودکی است: وقتی نیاز به آرامش داشته باشد، با پرخاشگری مواجه می شود، زم، که نیاز به توجه دارد، نادیده گرفته می شود و زم، که نیاز به توجه دارد، موظف است. شخصی که مسئولیت مراقبت از او را بر عهده داشت از (چه تربیت فرزند او ادعا میکند).
افرادی که بیش از حد مستقل هستند، در صورت نیاز از دیگران کمک نمی پذیرند، بیش از توان خود مسئولیتی بر عهده می گیرند، احساس می کنند که فقط می توانند به خودشان تکیه کنند، و در خفا می ترسند که رها شوند یا مورد پذیرش قرار نگیرند.
2. دنبال تایید دائمی دیگران. اگر فردی هوس تحسین دیگران را داشته باشد، این نشانه دیگری است که نشان می دهد ممکن است کمتر از آنچه در کودکی نیاز داشت به او توجه شده باشد.
3. بی اعتمادی به منافع دیگران; کارشناسان می گویند شوک ممکن است بر احساس امنیت فرد تأثیر بگذارد و او را دچار ترس یا اضطراب کند. تروما یا جراحت در دانش پزشکی به هر نوع ضربه، جراحت، ضربه، آسیب یا حادثه به بدن گفته می شود، مشروط بر اینکه از بیرون به بدن اصابت کرده باشد و عامل داخلی عامل آسیب نباشد.
آنها به این واقعیت عادت ندارند که عشق دیگران به آنها می تواند سالم، طول، مدت و بی خطر باشد. برای آنها دلبستگی به م،ای بحران، ناامنی و ناسازگاری است.
4. ترس از تعهد یا ضعف؛ برخی از افراد از یکی می ترسند و برخی دیگر از هر دو می ترسند که در هر صورت نشان دهنده وجود مشکل است. چون به دوام منافع دیگران اعتماد ندارند، اجازه نزدیک شدن به آنها را نمی دهند; زیرا آنها از تجربه احساس بی توجهی، ناامیدی و خیانت می ترسند، درست مانند دوران کودکی.
5. تلاش بیش از حد برای بیان نیازهای خود. به گفته روانشناسان، کودک، که در معرض آسیب های رو، قرار گرفته اند، گاهی برای یادگیری همان مرزها و رفتارهایی که دیگران آن را بدیهی می دانند، تلاش می کنند. این رفتارها شامل بیان نیازها و خواسته های فرد است.
افرادی که در دوران کودکی محبت کمی دیده اند از این مشکل رنج می برند. زیرا به احتمال زیاد به آنها آموزش داده نشده است که نیازها و مرزهای خود را بیان کنند. خوشبختانه می توان این مهارت ها را به این افراد آموزش داد.
6. حل تعارضات را دشوار می بینید. تعارض بخشی اجتناب ناپذیر از هر رابطه است. اگر افراد در دوران کودکی مورد توجه قرار نگیرند، در بزرگسالی ممکن است ترجیح دهند در برخورد با یک موضوع پرخاشگر یا منفعل باشند یا برع،، در هر صورت، به شیوه خود شروع به مبارزه کنند حل تعارضات نه سالم است و نه سالم
7. از دوست داشتن و اعتبار بخشیدن به خود خودداری کنید. وقتی مردم بدانند که غم، عصب،ت و اضطراب آنها به کودک زخمی درونش مرتبط است و به التیام درد آن کودک کمک می کند، رشد می کنند. مردم باید بدانند که از آنجایی که در بزرگ شدن عشق بسیار کمی دریافت کرده اند، احساس نامرئی و بی اعتباری می کنند و امیدی به شنیدن و درک آنها ندارند.
در بزرگسالی، آنها تمایل دارند به همان ال،ا ادامه دهند یا به دنبال تأیید و محبت دیگران باشند، به این امید که از دیگران چیزی را دریافت کنند که از مراقبان دوران کودکی خود دریافت نکرده اند.
کارشناسان معتقدند تنها ،ی که می تواند تمام اعتبار دنیا را به شما بدهد شما هستید. اگر بزرگسال درون شما یاد نگیرد که چگونه کودک را آرام کند، هرگز دیده نخواهید شد.
زمان آن فرا رسیده است که کمی عشق به خود نشان دهید و مراقبی باشید که آرزو می کنید باشید.